Grunt organiczny - wyraźnie lżejszy od mineralnego, charakteryzujący się "gnilnym" zapachem, bardzo ciemną barwą i widocznych w nim częściach organicznych. Do grupy gruntów organicznych zaliczamy te, które w swoim składzie zawierają więcej niż 2% części organicznych. Należą do grupy gruntów nieskalistych organicznych, wśród których wyróżnić można grunty próchnicze, namuły, gytie i torfy.

Grunty próchnicze o zawartości części organicznych jest wynikiem wegetacji roślinnej oraz obecności mikroflory i mikrofauny. Zawartość części organicznych w tych gruntach zawiera się w granicach 2 - 5 %.

Namuły należą do gruntów powstałych w wyniku osadzania substancji organicznych i mineralnych w środowisku wodnym. Mogą posiadać właściwości gruntu niespoistego (Namuły piaszczyste) lub spoistego (Namuły gliniaste). Zawartość części organicznych w tych gruntach zawiera się w granicach 5 - 30 %

Gytie to grupa namułów, które w swoim składzie mają również węglan wapnia w ilości przekraczającej 5 %. Zawartość części organicznych podobnie jak w namułach zawiera się w granicach 5 - 30 %.

Torfy to grunty organiczne powstałe z obumarłych i podlegających stopniowej karbonizacji części organicznych, których zawartość wynosi ponad 30 %

Grunty organiczne ze względu na zawartość części organicznych powyżej 2 % nie nadają się do posadowiania fundamentów. Zawartość części organicznych nawet w nieznacznej ilości wynoszącej 2 - 3 % może wywoływać znaczny spadek nośności gruntu. Grunty te charakteryzuje dodatkowo duża ściśliwość, która dla budowli może oznaczać znaczne osiadania.